Uzm. Klinik Psikolog Yeşim Tuğul

Her anne baba çocukları büyürken onların potansiyellerini ortaya koyabilen, başarılı ve içinde bulunduğu ortamlarda fark edilen yetişkinler olabilmelerini isterler. Bu yüzdende okul, kurs vb. yerler ile çocuklarının gelişimlerini desteklemeye çalışırlar: Ancak çocuğun gelişimi öncelikle ailede şekillenir sonraki dönemlerde okul ile desteklenir hal böyleyken aile içi iletişimin önemi ortaya çıkıverir. Ailede kurulan kaliteli ve etkin iletişim sonucunda çocuk, bir birey olarak kendisine değer verildiğini anlar ve önemsenme kavramını hisseder böylece fikirlerini açıklamaktan korkmaz, merak ettiklerini sorabilir ve eylemde bulunabilir. Bir çocuk düşünelim, babası veya annesi ile konuşmaya çalışıyor ancak ebeveyn televizyon kanallarını değiştirirken çocuğu dinleyip başını sallayarak çocuğun söylediklerini onaylıyor. Bir başka ebeveyn, mutfakta işini halletmeye çalışırken çocuğun “bu nedir” gibi bitmek bilmeyen meraklı soru yağmurlarına tutuluyor haliyle “ne çok soru soruyorsun” deniliyor. Sonrasında çocuk doğuştan getirdiği merak duygusunu ketlemeye çalışıyor. Eskisi kadar çok konuşmuyor bir şey sorulduğunda başını sallayarak yanıt veriyor. Geçen yıl kliniğe gelen 7 yaşındaki bir çocuğa resim yaptırmış ve resim yapma konusunda yetenekli olduğunu ifade etmiştim o ise bana kendisinin ancak evi dağıtma konusunda yetenekli olduğunu, annesinin ancak bu konuda iyi olduğunu ona defalarca söylediğini ifade etmişti. Çocuklar gelişimlerini tamamlarken erken erişkinlik dönemlerinde edindikleri doğru ya da yanlış deneyimleri, bilgileri yaşamları boyunca üzerlerinde taşırlar o yüzden çocukla kurulan iletişime dikkat edilmesi gerekir.

-Oyuncaklarını toplama konusunda anne-babası ile inatlaşan çocuğa önce arabalarını mı toplamak istersin yoksa kitaplarını mı diyerek seçenek oluşturmanız durumu kolaylaştırabilir.      

-İstediği bir şey yapılmadığında ağlayarak tepki veren çocuğun hemen istediğini yerine getirmek yerine, ağlamasının fikrinizi değiştirmeyeceğini sakinleştikten sonra konuşabileceğinizi ifade edebilirsiniz.

-TV karşısında fazla zaman geçiren çocuğa kalkması için baskı yapmak yerine birlikte oyun oynayıp dikkatini TV yerine başka bir aktiviteye yönlendirebilirsiniz.

Son olarak çocuğa karşı empati kurarak yaklaşmalı yaptığımız bir davranışın etkilerini uzun vadeli etkilerini düşünmemiz faydalı olacaktır.